a poem for the rainy days to come

Tag-ururan dun gid man tulad... burubhay ka dya maharaguyon ang mga bagyo nga maghapit sa pungsod. Kabay lang daad nga uran kag ramig ang dar-un nanda gi kag ang rason nga mangita ka painit-initan ang laon kag mga naga-isahanon.

Karantahon kang Kama-Kama kun Tag-Ururan

20 March 1997

daad matipon ko

ang tanan nga mga gal-um

masulod sa isa ka puyo-puyo

kag mabangot sa punta ka akon payong

agudto nga biskan sa diin man ako makadangat

masunod kanakon

ang uran, daguob kag kilat.

daad ang ramig

mapangunop ko

agudto may kabangdanan ako

nga makapainit-init

sa sulod kang agbay mo.

ugaring kun indi ko man masarangan

ang magpuga ka tarithi sa panganod

daad mapasingkal ko ang adlaw

kag mapahapdi pa gid ang anang sirak

agudto kanakon ikaw maka-imaw

bisan man lang magpasirong

sa akon payong nga uhong.